# 231 பேராசை
பொன் அந்தி மாலை
உன் மஞ்சள் மேனியின் சொந்தமென்று
சொல்லத்தான் வந்தாயோ உன் மச்சு மாடிக்கு
பொழுதறிந்து

சுருங்கிடும் இரவு கண்மணியாக
விரிந்திடும் நிலவு பின்னணியாக
இவை இரண்டும் சேர்ந்து உன் விழியாக
இயற்கையே உன்னிடம் முரண்தானடி

எனக்கு மட்டும் இங்கு எதற்கு முறை
அகற்றிடு இடைவெளி முடிந்தவரை

துணி காயும் கொடி கூட தோரணமாகுமடி
உன்னருகே
துண்டோடு கூந்தலை அள்ளி முடிந்தாலும்
நீ அருள் வடிவே
மண்ணாசை பொன்னாசை பேராசை அல்ல
என் மீது நீ ஆசைப்
பட வேண்டும் எனுமாசை
பேராசை பேராசை இதைவிட வேறேது
- posted by Udhaya @ 1:23 AM